8.1 Część badawcza
      Termin wykonania pracy został nam narzucony odgórnie. Badania mogliśmy rozpocząć dopiero w październiku. W naturalnych warunkach fasolę sadzi się w drugiej połowie maja. Tym samym nasze badania zaczęły się stanowczo za późno biorąc pod uwagę potrzeby tej rośliny. Jednakże poradziliśmy sobie z tym problemem sztucznie podgrzewając i naświetlając sadzonki. Nie było to najlepsze rozwiązania, lecz niestety jedyne wykonalne.
      Kolejnym problemem, z jakim się spotkaliśmy podczas przeprowadzania eksperymentu, był niespodziewany atak szkodnika w postaci kota. Fasola hodowana w mikroklimacie zachodnich wybrzeży Estonii została umiejscowiona w domu naszej koleżanki. Oprócz fasoli zajmowała się ona podczas badań także kotem, który szczególnie upodobał sobie obgryzanie młodych pędów i liści rośliny. Byliśmy przez to zmuszeni powtórzyć cały proces sadzenia fasoli i stworzyć wytrzymałe ogrodzenie, które nie utrudniałoby dopływu światła i ciepła.
      Innym nieprzyjemnym aspektem prowadzenia badań było gnicie części ziaren z klimatu estońskiego. Przykry zapach unoszący się z nadgniłych ziaren czuć było w całym mieszkaniu. Na domiar złego kolonia ta była umieszczona w kuchni, co zdwajało nieprzyjemność tej sytuacji.
      W trakcie trwania badań wystąpiło także ograniczenie w postaci małej pojemności kubeczków z ziemną, w których sadziliśmy fasolę. Nie spodziewaliśmy się, że system korzeniowy rozrośnie się do tego stopnia i pojemność 250 ml będzie niewystarczającą.