|
Kryptografia asymetryczna Kryptografia asymetryczna to rodzaj kryptografii, w którym używa się zestawów dwu lub więcej powiązanych ze sobą kluczy, umożliwiających wykonywanie różnych czynności kryptograficznych. Najważniejsze zastosowania kryptografii asymetrycznej – szyfrowanie i podpisy cyfrowe – zakładają istnienie 2 kluczy – prywatnego i publicznego, przy czym klucza prywatnego nie da się łatwo odtworzyć na podstawie publicznego, w niektórych innych zastosowaniach kluczy może być więcej. Kryptografia asymetryczna została wynaleziona przez Martina Hellmana i Whitfielda Diffie w 1976 roku, chociaż prawdopodobnie była znana wcześniej tajnym służbom. Obecnie jest szeroko stosowana do wymiany informacji poprzez kanały o niskiej poufności jak np. Internet. Stosowana jest także w systemach elektronicznego uwierzytelniania, obsługi podpisów cyfrowych, do szyfrowania poczty itd. Algorytmy mające zastosowanie w kryptografii asymetrycznej wykorzystują operacje, które da się łatwo przeprowadzić w jedną stronę a bardzo trudno w drugą. |
||