Ju-jitsu to japońska, tradycyjna i jedna z najstarszych sztuk walki. Jest to bardzo wszechstronna dyscyplina sportowa uprawiana w zależności od potrzeb lub zamiłowań jako system samoobrony, sztuka poznawania samego siebie lub jako sport.

  Określenie Ju-jitsu ( „łagodna sztuka”) rozwinęło się za czasów panowania Tokugawy w XV i XVI wieku. Oczywiście sztuka ta istniała już wcześniej, lecz uprawiana była w tajemnicy wśród szlachty i samurajów. Już bardzo wiarygodne wiadomości o tym systemie pojawiły się w XII wieku. Stało się w tym okresie najbardziej popularną, a zarazem najbardziej strzeżoną sztuką walki w Japonii  –  za zdradzenie jej tajników karano śmiercią.

  Historia początków powstania Ju-jitsu jest nadal tematem wielu sporów. Część osób uważa, że system ten sprowadzony został z Chin; inni, że jest to system rdzennie japoński. Najbardziej prawdopodobne wydaje się trzecie wytłumaczenie, że w systemie tym zawarte zostały techniki sprowadzone z Chin z technikami rdzennie japońskimi. Polsce system ten uprawiany od początków XX wieku.