W dzisiejszych czasach Ceremonia Otwarcia Igrzysk Olimpijskich przebiega inaczej niż w starożytności. Znicz olimpijski zapalany jest w pierwszym dniu zawodów. Stanowi on symbol idei i tradycji antycznych igrzysk w czasach nowożytnych. W starożytnej Grecji święty płomień zapalany był na ołtarzu Zeusa – patrona igrzysk, na którego cześć były organizowane.

  Ogień olimpijski stał się tradycją nowożytnych olimpiad dopiero od 1928 roku. Osiem lat później Niemiec, dr Carl Diem, inspirując się starożytnymi freskami, zainicjował olimpijską sztafetę. Od 1936 roku każdorazowo płomień olimpijski wzniecany jest w ruinach Świątyni Hery w Olimpii za pomocą skupionych promieni słonecznych, następnie sztafeta olimpijska przekazuje pochodnię kolejnym biegaczom. Tym sposobem  sztafeta przenosi płomień na miejsce igrzysk Na koniec ogień niesiony w pochodni przybywa do miasta będącego w danym roku gospodarzem igrzysk. Tutaj w trakcie ceremonii otwarcia zapalany jest znicz, który płonie przez cały czas trwania zawodów. Sztafeta niosąca ogień olimpijski wywodzi się z konkurencji lekkoatletycznej –  biegu z pochodniami, która odbywała się podczas ateńskich Panatenajów. Zgaszenie znicza oznacza zakończenie Igrzysk.

  Dotychczas najgłośniejszą sztafetą niosącą ogień olimpijski była ta związana z IO Sydney 2000. Ogień musiał wówczas pokonać odległość 27 000 kilometrów, by dotrzeć aż do Australii. Po raz pierwszy w historii płomienie pochodni olimpijskiej zawędrowały pod wodę i rozświetliły na minutę i 40 sekund rafę koralową  u wybrzeży Australii. Miało to zwrócić uwagę całego świata  na problemy ekologiczne rafy. Płomienie nie zgasły, bo były podsycane specjalnym związkiem chemicznym, nad recepturą którego naukowcy pracowali aż dziewięć miesięcy.

  O sztafecie tej było głośno także z powodu tragicznego zdarzenia: Ron King – 74 letni Australijczyk po przebiegnięciu swojego odcinka trasy (500 metrów) i po oddaniu pochodni następnemu biegaczowi upadł na ziemię i zmarł na atak serca.

  Sztafeta niosąca ogień olimpijski na XXVIII Igrzyska Olimpijskie w Atenach była jednym z największych wydarzeń w historii sportu.  Chociaż odległość dzieląca Olimpię i Ateny to zaledwie kilkaset kilometrów, to trasa sztafety ognia olimpijskiego obejmowała wszystkie kontynenty symbolizowane przez pięć kół olimpijskich. Warto wspomnieć, że w Afryce i Ameryce Południowej ogień olimpijski był po raz pierwszy.

  Pochodnia ognia olimpijskiego, przy pomocy której okrążył on Ziemię przed XXVIII Igrzyskami Olimpijskimi, nawiązywała  swoim kształtem i materiałem, z którego została wykonana, do drzewa oliwnego ściśle powiązanego z historią i tradycją Grecji. Pochodnia wykonana była z drewna oliwki oraz magnezu (w naturalnych barwach) i ważyła 700 gramów. Jej kształt przypominał powiększony liść oliwny o długości 68 centymetrów.