Zdobywanie pożywienia i odżywianie
Wśród ślimaków są gatunki roślinożerne, mięsożerne, pasożytnicze, a także odżywiające się martwą materią organiczną. Wodne gatunki roślinożerne jedzą głównie drobne glony, które zeskrobują tarką z rozmaitych podwodnych przedmiotów. Ulubionym pokarmem licznych gatunków lądowych, szczególnie spośród ślimaków nagich, są grzyby, zarówno jadalne, jak i trujące. Szczególnie duży odsetek ślimaków mięsożernych występuje wśród gatunków morskich. Jedne z nich (np. Charonia) napadają na żywe zwierzęta, zwłaszcza na inne ślimaki, małże, szkarłupnie i jamochłony, podczas gdy inne zadowalają się głównie padliną (np. Bucci-num, Murex i Nassarius). Gdy martwe zwierzę jest pokryte pancerzem, ślimak wsuwa ryjek do jego wnętrza poprzez szczeliny pomiędzy tarczami pancerza i wysysa zwłoki. Drapieżne ślimaki przytrzymują zdobycz zębami tarki albo nogą, a następnie paraliżują ją wydzieliną gruczołów jadowych. Niektóre gatunki za pomocą zębów tarki wiercą otwory w skorupkach małży, inne wydzielają specjalną żrącą substancję rozpuszczającą muszlę ofiary. Łup często zostaje połknięty w całości i to nawet wtedy, gdy jest nim całkiem duże zwierzę. Tryton Charonia nodifera, mający 28 cm długości, potrafi połknąć strzykwę o długości 20 cm lub rozgwiazdę o rozpiętości ramion sięgającej 25 cm. Oczywiście proces taki trwa wiele godzin. Trytony, często spotykane na rafach koralowych, isą głównym naturalnym wrogiem rozgwiazdy zwanej koroną cierniową.